Biuletyn Informacji Publicznej
Starostwo Powiatowe w Kluczborku

Rady Powiatu w Kluczborku

z dnia 27 marca 2003 r.

w sprawie zatwierdzenia sprawozdania z działalności Powiatowego Rzecznika Konsumentów w Kluczborku w 2002 roku

Na podstawie art.38 ust.1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów ( Dz.U. nr 122 z 2000 r. poz. 1319 z późn. zm. ) Rada Powiatu w Kluczborku uchwala, co następuje :

§ 1

Zatwierdza się sprawozdanie z działalności Powiatowego Rzecznika Konsumentów w Kluczborku w 2002 roku stanowiące załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2

Maciej Mularczyk

Załącznik Nr 1

do uchwały Nr V/41/2003

z dnia 27 marca 2003r.

SPRAWOZDANIE POWIATOWEGO RZECZNIKA KONSUMENTÓWW KLUCZBORKU ZA ROK 2002.

Powiatowy Rzecznik Konsumentów w Kluczborku powołany uchwałą Rady Powiatu w Kluczborku nr IV/16/98 z dnia 29.12.1998 r. łączy swoją funkcję ze stanowiskiem Sekretarza Powiatu.

Biuro rzecznika, w którym zatrudniona jest jedna osoba : inspektor do spraw konsumentów zapewnia wykonywanie ustawowych zadań rzecznika konsumentów.

W porównaniu z rokiem 2001 odnotowano wzrost zgłaszanych skarg i wniosków o około 18 % .

1. REALIZACJA ZADAŃ WYNIKAJĄCYCH Z USTAWY Z DNIA 15.12.2000 R. O OCHRONIE KONKURENCJI I KONSUMENTÓW.

   1. Bezpłatne poradnictwo konsumenckie i informacja prawna w zakresie ochrony interesów konsumentów.

W okresie 2002 r. udzielono bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego i informacji prawnej dla konsumentów łącznie 368 osobom.

Pomoc ta miała charakter porady telefonicznej bądź też pomocy bezpośredniej w biurze rzecznika , niekiedy polegała na przygotowaniu dokumentów ( zgłoszenia reklamacji, wezwania do przedsiębiorców, pozwy itp.) dla konsumentów decydujących się na dochodzenie swoich roszczeń bez udziału rzecznika w prowadzonym postępowaniu. .

Problematyka spraw , z jakimi zgłaszali się do rzecznika konsumenci dotyczyła zagadnień związanych z powszechnym obrotem towarów i usług: od spraw dotyczących naruszenia przez przedsiębiorców procedury przyjmowania reklamacji wadliwych towarów po wszczynanie postępowania sądowego dla dochodzenia roszczeń .

Podobnie jak w roku 2001 najczęściej zgłaszano skargi dotyczące wad obuwia oraz jakości i montażu stolarki budowlanej .

Jednostkowo zgłaszano skargi dotyczące dostawy energii cieplnej (wygórowane stawki cenowe za dostarczane ciepło), usług transportowych czy medycznych.

Przykładowo :

• skarga na przewoźnika publicznego (PPKS w Kluczborku), który wycofał z przyczyn ekonomicznych w okresie jesienno-zimowym jedyny autobus umożliwiający mieszkańcom wsi w północno-wschodniej części powiatu dojazd do pracy w godzinach wczesnorannych .

• porada udzielona konsumentowi o trybie składania reklamacji w sprawie niewłaściwej

co spowodowało - zdaniem konsumenta, awarię pieca c.o.

Razem : 368 124 244

Zakres skarg, w których rzecznik podjął postępowanie na wniosek konsumentów – w sprawach ochrony ich praw i interesów, w znacznej mierze pokrywała się ze strukturą udzielanych porad.

Również w tej sferze działalności rzecznika dominowały interwencje i wystąpienia do przedsiębiorców dotyczące niewłaściwej jakości sprzedawanego obuwia oraz niewykonania bądź też wadliwego wykonania usług remontowo-budowlanych.

Wystąpienia te miały zróżnicowane formy, uzależnione od szeregu czynników: uzasadnienia i udokumentowania przez konsumenta jego roszczeń, postawy przedsiębiorcy i jego woli polubownego zakończenia zaistniałego sporu itd.

Rzecznik , kierując się w swoich działaniach priorytetem polubownego rozstrzygania zaistniałych sporów pomiędzy konsumentami a przedsiębiorcami , prowadził każdorazowo działania mediacyjne tak długo, aż postawa przedsiębiorcy nie stwarzała pewności, że dalsze kontynuowanie polubownej drogi zaspokojenia słusznych i udokumentowanych roszczeń konsumenta nie odniesie żadnych pozytywnych skutków, lecz może wręcz narazić jego interes na szkodę.

W powyższym zestawieniu zauważyć można, że bardzo niewiele skarg dotyczyło np. handlu artykułami spożywczymi, usług turystycznych czy też nieprawidłowości dotyczących zawierania i wykonywania umów zawieranych na odległość bądź poza lokalem przedsiębiorstwa.

Wydaje się, że tak mała ilość skarg w tych sferach obrotu towarowego i usług nie świadczy o satysfakcjonującej przeciętnego konsumenta jakości tych towarów i usług, lecz wynika – jak w przypadku żywności, z niechęci konsumentów do podejmowania drogi skargowej dla dochodzenia roszczeń wobec niewielkiej wartości materialnej wadliwych produktów, bądź ( w przypadku usług turystycznych ) – nie identyfikowania ich ze sprawami wchodzącymi w zakres kompetencji rzecznika.

1. Wytaczanie powództw na rzecz konsumentów.

Rzecznik konsumentów kierując się w każdej sprawie wolą polubownego działania dla ochrony praw i interesów konsumentów podejmował drogę sądowego dochodzenia ich roszczeń tylko w sprawach, kiedy roszczenia te były udokumentowane w sposób bezspornie wykazujący ich zasadność przy jednoczesnej niemożności ich zaspokojenia drogą polubowną.

W roku 2001 wytoczonych zostało 10 powództw cywilnych , w których rzecznik występował na rzecz konsumentów w powództwach indywidualnych .

Wyrokiem korzystnym dla konsumentów zakończonych zostało 8 spraw, 2 powództwa nie zostały dotychczas rozpatrzone przez sąd.

Wszystkie powództwa dotyczyły spraw indywidualnych.

Ponadto w 3 sprawach zgłoszonych jako skargi konsumenckie , rzecznik dopatrując się naruszenia norm prawa karnego sporządził doniesienia do właściwej miejscowo prokuratury rejonowej ( Sprawy dotyczyły wyłudzenia kredytu przez przedsiębiorcę, kradzieży materiałów budowlanych na szkodę konsumentki oraz umowy zawartej na odległość wykazującej zamiar świadomego wyłudzenia pieniędzy ).

Złożone do sądów powództwa dotyczyły : egzekucji uprawnień konsumentów dotyczących reklamacji i gwarancji towarów użytkowych, niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań umownych przez przedsiębiorców oraz naruszenia praw konsumentki przy odstąpieniu od umowy zawartej z przedsiębiorcą poza lokalem przedsiębiorstwa.

Poniżej przedstawiono strukturę powództw na rzecz konsumentów wytoczonych przez rzecznika w 2002 r.

1.Powództwa dotyczące reklamacji i gwarancji towarów użytkowych ( przykładowo ) :

1. powództwo wniesione przeciwko sprzedawcy wadliwego obuwia, który pomimo przedłożenia przez rzecznika opinii sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę odmawiał uporczywie wykonania obowiązków wynikających z rękojmi za wady sprzedanego towaru.

   Uzyskano prawomocny tytuł wykonawczy – nakaz zapłaty wraz z klauzulą wykonalności oraz wezwano dłużnika do zapłaty zasądzonej kwoty – wraz z kosztami procesowymi terminie natychmiastowym.

2. Powództwo wniesione przeciwko sprzedawcy sprzętu ogrodowego, odmawiającego zaspokojenia roszczeń konsumenta z rękojmi za wady tego urządzenia.

Uzyskano nakaz zapłaty zasądzający na rzecz konsumenta zwrot zapłaconej ceny wraz z kosztami procesowymi, jednakże nie jest możliwa egzekucja tego orzeczenia sądowego, gdyż pozwany w międzyczasie zmarł.

1. Powództwo przeciwko firmie budowlanej o wykonanie naprawy wadliwie wykonanych prac tynkarskich.

   Uzyskano prawomocny tytuł wykonawczy ( wyrok zaoczny z klauzulą wykonalności), który – po bezskutecznym wezwaniu pozwanych do wykonania tego wyroku, przekazany zostanie do egzekucji sądowej ( na życzenie konsumentki wykonanie wyroku wstrzymano do wiosny – ze względu na niemożność wykonania tych napraw w okresie zimowym ).

2. Powództwo przeciwko firmie produkującej okna PCV nie wykonującej zamówień pomimo pobrania od konsumentów zaliczki .

3. Inne powództwa.

1. Powództwo przeciwko przedsiębiorcy działającemu poza lokalem przedsiębiorstwa i oferującemu konsumentom wykonanie ocieplenia drzwi oraz wymiany zamków na tzw. antywłamaniowe, który po dozwolonym przez prawo odstąpieniu przez konsumentkę od zawartej umowy odmawiał zwrotu otrzymanej zaliczki – pomimo kolejnych wezwań.

3. Współdziałanie z Delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów ,

1. Powiatowy Rzecznik Konsumentów nie składał w okresie 2002 r. wniosków do Delegatury UOKiK w Katowicach o wszczęcie postępowania wyjaśniającego sprawie stosowania niedozwolonych praktyk monopolistycznych przez przedsiębiorców, gdyż nie wpłynęła w tym czasie żadna skarga dotycząca tego rodzaju praktyk.

2. Współpraca z Inspekcją Handlową ograniczała się głównie do wnioskowania przez rzecznika o rozpatrzenie przez Stały Polubowny Sąd Konsumencki działający przy Opolskim Wojewódzkim Inspektoracie Inspekcji Handlowej w Opolu skarg konsumentów na działalność przedsiębiorców ( sprawy o wykonanie zobowiązań sprzedawcy z tytułu rękojmi lub udzielonej gwarancji). Ponadto Inspekcja Handlowa w Opolu sporządzała na prośbę rzecznika opinie o zasadności roszczeń konsumenta – na podstawie przekazanych do oceny reklamowanych towarów.

Podkreślić należy, że Powiatowy Rzecznik Konsumentów w Kluczborku jest jednym z sygnatariuszy umowy trójstronnej powołującej do działania Stały Polubowny Sąd Konsumencki przy WIIH w Opolu .

Umowa ta został podpisana w siedzibie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Opolu w dniu 17.01.2002 r.

W minionym roku Inspekcja Handlowa na wniosek rzecznika przeprowadziła 1 kontrolę w zakładzie mechaniki pojazdowej – w związku ze złożonym przez konsumenta doniesieniem prowadzeniu przez tego przedsiębiorcę zakładu bez wymaganego zgłoszenia do gminy oraz działania na szkodę konsumentów.

3. Działania o charakterze edukacyjno-informacyjnym.

1. WYKONYWANIE INNYCH ZADAŃ OKREŚLONYCH W PRZEPISACH ODRĘBNYCH .

1. Skargi dotyczące czynów nieuczciwej konkurencji stanowiły niewielki margines ogółu skarg zgłaszanych przez konsumentów do rzecznika. Łącznie w ubiegłym roku zgłoszone zostały 3 takie skargi .Wszystkie zostały załatwione pozytywnie dla konsumentów. Dotyczyły uciążliwej reklamy polegającej na przesyłaniu drogą pocztową przez przedsiębiorcę bez wcześniejszego zamówienia towarów ( sztucznej biżuterii, poradników ), a następnie żądania od konsumentów zapłaty za te towary.

Kluczbork, dnia 3 marca 2003 r.