Protokół Nr 20/2010

 

z posiedzenia Komisji Rewizyjnej Rady Powiatu w Kluczborku w dniu 26 lutego
2010 roku.

 

Przewodniczył Przewodniczący Komisji – Paweł Prochota.

Lista obecności w załączeniu.

 

Ponadto w posiedzeniu uczestniczyli:

 

  1. Dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Kluczborku –
    Iwona Rudnicka-Hrynyszyn,
  2. Pracownik socjalny PCPR w Kluczborku – Agata Romańska,
  3. Radca Prawny w PCPR w Kluczborku – Olga Lewicka-Gawle,

4.   Danuta Łozicka.

 

Porządek posiedzenia:

 

1.Otwarcie posiedzenia.

2.Ponowne rozpatrzenie skargi pani Danuty Łozickiej na Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Kluczborku (Strona skarżąca o terminie posiedzenia została poinformowana pismem nr OR.KH.0551-3-7/10 z dnia 22.02.2010r.).

3.Wolne wnioski.

4.Zamknięcie posiedzenia.

 

Ad.1.

 

Przewodniczący Komisji przywitał wszystkich zebranych i przedstawił porządek dzisiejszego posiedzenia. Do przedstawionego porządku Członkowie Komisji nie wnieśli żadnych uwag jednogłośnie go zatwierdzając.

 

Ad.2.

 

Przewodniczący Komisji oddał głos radnej Bożenie Małysa, która przedstawiła przebieg
19 posiedzenia Komisji Rewizyjnej z dnia 19 lutego 2010 r. w związku z rozpatrywaniem skargi złożonej przez panią Danutę Łozicką na Dyrektora PCPR w Kluczborku. Radna Bożena Małysa powiedziała, że Pani Łozicka czuje się najbardziej obrażona tym, że osiem lat jej pracy w rodzinie zastępczej zostało podważone oraz opinia o niej samej nadszarpnięta
w środowisku. Radna Bożena Małysa poinformowała, że na poprzednim posiedzeniu zapytała wprost panią Łozicką, jakie są oczekiwania pani Łozickiej wobec Komisji Rewizyjnej jeżeli chodzi o zbadanie sprawy zachowania pracowników PCPR w Kluczborku w dniu zgłaszania przez panią Łozicką faktu ucieczki dwójki jej podopiecznych. Pani Danuta Łozicka powiedziała, że wystarczy jej słowo przepraszam. Dyrektor PCPR i Radca Prawny miały okazję opisać w/w zdarzenia na przedostatnim posiedzeniu Komisji Rewizyjnej w dniu
8 stycznia 2009 r., pani Danuta Łozicka przedstawiła je na ostatnim posiedzeniu Komisji Rewizyjnej w dniu 19 lutego 2010 r., dzisiaj poproszony został pracownik socjalny, który przyjmował i protokołował zdarzenie. Radna Bożena Małysa powiedziała, że pani Danuta Łozicka twierdzi, że ze strony PCPR jest mała współpraca z rodzinami zastępczymi. Ponadto pani Łozicka powiedziała, że jest w stanie zorganizować listę z podpisami rodzin zastępczych
z terenu powiatu kluczborskiego niezadowolonych ze współpracy z  PCPR w Kluczborku. Radny Mirosław Misiak powiedział, że Komisja Rewizyjna już raz zajęła stanowisko w tej sprawie, które należy podtrzymać, ale można je zmodyfikować ze względu na nowe okoliczności. Poproszono pracownika socjalnego PCPR, który przyjmował zgłoszenie
o ucieczce dzieci od pani Danuty Łoziciej. Przewodniczący Komisji poprosił, aby pracownik opisał zdarzenie z dnia 13 listopada 2009 roku.  Pracownik PCPR  powiedział, że 13 listopada najpierw przyszła babcia jednej z podopiecznych, która poinformowała o ucieczce dzieci. Ponadto babcia powiedziała, że dzieciom ciężko psychicznie wytrzymać w rodzinie zastępczej pani Łozickiej, że dziewczyny już raz uciekły.  Następnie przyszła pani Łozicka, pracownicy PCPR byli już poinformowani o zajściu, więc nie byli zaskoczeni. Pracownik socjalny powiedział, że pani Łozicka była  bardzo zdenerwowana, wielokrotnie podnosiła głos. Pani Dyrektor kilkakrotnie próbowała ją uciszyć. Radca Prawny powiedziała,
że stworzenie i wychowywanie dzieci w rodzinie zastępczej nie jest poświeceniem, gdyż pani Łozicka dobrowolnie dzieci wzięła. Według pani Łozickiej to jest poświęcenie. Radny Mirosław Misiak zapytał, czym jeszcze pani Danuta Łozicka mogła poczuć się obrażona oprócz tego zanegowania jej poświęcenia dla dzieci. Pracownik socjalny powiedział,
że niczym więcej, że rozmowa ogólnie odbywała się podniesionym tonem. Radna Bożena Małysa zapytała, czy został sporządzony protokół z tego zdarzenia, pracownik odpowiedział, że tak, została sporządzona notatka służbowa. Radna Bożena Małysa zapytała, kto podpisuje taką notatkę, pracownik odpowiedział, że wszyscy, którzy biorą udział w zdarzeniu. Radny Leszek Krzyżanowski powiedział, że notatka, w której jest posiadaniu jest podpisana jedynie przez pracownika socjalnego. Następnie pracownik socjalny odczytał odręcznie sporządzoną notatkę z w/w zdarzenia, podpisaną przez panią Danutę Łozicką. Radny Leszek Krzyżanowski zapytał, czy na wniosek pani Łozickiej zbadano dzieci na obecność narkotyków. Pracownik odpowiedział, że nie. Ponadto radny Leszek Krzyżanowski zapytał, czy obecny pracownik socjalny, który zajmuje się rodzinami zastępczymi od miesiąca września badał sprawę współpracy pomiędzy Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie
w Kluczborku a rodziną zastępczą w osobie Danuty Łozickiej. Pracownik odpowiedział,
że wszystko było w porządku, jednak  w rozmowach z dziećmi  dało się odczuć, że coś jest nie tak. Radna Bożena Małysa zapytała jak często pracownik socjalny zobowiązany jest
do składania wizyt w rodzinach zastępczych. Pracownik PCPR odpowiedział, że przynajmniej raz na 6 miesięcy. Przewodniczący Komisji zapytał, czy według pracownika, pani Danuta Łozicka została obrażona lub urażona przez panią Dyrektor PCPR lub Radcę Prawnego. Pracownik odpowiedział, że nie i ponadto stwierdził, że pani Łozicka cały czas mówiła podniesionym tonem, natomiast pracownicy starali się jakoś ją uspokoić. Ponadto pracownik poinformował, że po słowach Radcy Prawnego pani Łozicka wyszła z placówki.

Następnie Komisja Rewizyjna zaprosiła  panią Dyrektor PCPR, która została poproszona
o ponowne wyjaśnienie sytuacji, z którą wiąże się skarga złożona przez panią Danutę Łozicką. Radna Bożena Małysa powiedziała, że pani Danuta Łozicka skarżyła się na to,
że generalnie nie ma współpracy PCPR w Kluczborku z rodzinami zastępczymi oraz,
że oczekuje przeprosin ze strony pani Dyrektor PCPR. Pani Dyrektor PCPR powiedziała,
że nie było sytuacji, aby ktoś złożył skargę pisemną czy ustną na działalność PCPR oraz na współpracę PCPR z rodzinami zastępczymi. Rozmowa z panią Danutą Łozicką w dniu zdarzenia prowadzona była w sposób oficjalny i konkretny, spokojnym tonem ze strony pracowników PCPR. Słowa  Radcy Prawnego nie były złośliwe i nie było celem Radcy Prawnego obrażanie pani Danuty Łozickiej ani ubliżanie jej. Radny Mirosław Misiak zapytał, czy Dyrektor PCPR byłaby w stanie przeprosić panią Danutę Łozicką, czy nie warto się nad tym zastanowić. Dyrektor PCPR powiedziała, że PCPR wystąpił z wnioskiem do Sądu
o rozwiązanie rodziny zastępczej w osobie Danuty Łozickiej oraz o przebadanie dzieci i pani Danuty Łozickiej przez Rodzinny Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny, który stwierdzi jednoznacznie czy istnieje więź w rodzinie pani Danuty Łozickiej oraz czy w ogóle pani Danuta Łozicka powinna funkcjonować jako rodzina zastępcza w przyszłości. W tej kwestii Sąd nie podjął jeszcze decyzji. W tym samym czasie biologiczna babcia wystąpiła
z wnioskiem o ustanowienie jej rodziną zastępczą, jednak Sąd oddalił ten wniosek
ze względów formalno-prawnych. Pani Dyrektor PCPR powiedziała, że nie jest przekonana
o tym, że pani Danuta Łozicka została w jakikolwiek sposób urażona przez pracowników PCPR, jednak rozumie, że w subiektywny sposób pani Łozicka, w emocjach, mogła poczuć się urażona, pani Dyrektor PCPR w swoim imieniu czy pracownika jest w stanie przeprosić, co będzie gestem dobrej woli, ale pani Dyrektor PCPR nie chciałaby, aby w związku
z przeprosinami, pani Danuta Łozicka  dochodziła jakiegoś swojego zadośćuczynienia na drodze cywilnej. Radny Mirosław Misiak powiedział, że na zakończenie dzisiejszego posiedzenia  wszystkie strony zostaną poproszone i w obecności Komisji Rewizyjnej pani Danuta Łozicka zostanie przeproszona. Następnie poproszono skarżącą panią Danutę Łozicką. Radna Bożena Małysa powiedziała, że Komisja Rewizyjna zapoznała się z opinią stron, jak również z procedurą, która wynika z ustawy o pomocy społecznej, dotyczącą współpracy PCPR z rodzinami zastępczymi i Komisja stwierdza, że procedura, która była przeprowadzona przez PCPR nie budzi wątpliwości, gdyż pracownicy zgodnie z ustawą mają do wykonania pewne procedury wobec rodzin. Pracownik socjalny ma obowiązek  raz na
6 miesięcy być u rodziny zastępczej, aby zbadać sytuację wychowawczą, rodzinną
i materialną rodziny. Komisja miała za zadanie zbadać, czy pracownicy wykonali swoje czynności zgodnie z ustawą, i tu Komisja uznała, że tak, oraz, że relacje pomiędzy pracownikami a panią Danuta Łozicką w dniu zdarzenia wymagały zadawania trudnych, nie zawsze wygodnych pytań. Konflikt powstał w związku z emocjami, ze zdenerwowania zaistniałą sytuacją. Pani Łozicka podpisała protokół ze zdarzenia z dnia 13 listopada 2009 roku, w związku z tym zgodziła się z tym, co zostało ujęte w protokole. Głos zabrała pani Danuta Łozicka, która powiedziała, że Sąd przyznał jej dzieci z powrotem, że chciała usłyszeć od PCPR to samo co usłyszała od Sądu, że dobrze postąpiła zabraniając dziewczynkom spotykać się ze starszymi chłopcami, w dodatku karanymi, co było bezpośrednim powodem ucieczki dzieci z domu. Radny Mirosław Misiak powiedział,
że pracownicy PCPR mają prawo zadawać trudne pytania, jest tylko kwestia formy, w jaki sposób to uczynili. W związku z tym, jeżeli pani Danuta Łozicka poczuła się urażona słowami, które padły ze strony pracownika PCPR, czy będzie usatysfakcjonowana przeprosinami ze strony pani dyrektor PCPR. Radna Bożena Małysa powiedziała, że Komisja nie dopatrzyła się uchybień formalno-prawnych w zachowaniu pracowników ze zdarzenia
 z 13 listopada 2009 roku, podczas zgłaszania faktu ucieczki dzieci z domu przez panią Danutę Łozicką. Pani Danuta Łozicka powiedziała, że chce, aby przeprosiła ją pani Radca Prawny, gdyż to ona ją obraziła, a nie pani Dyrektor PCPR. Radna Bożena Małysa powiedziała, ze Komisja Rewizyjna rozpatruje skargi na dyrektorów jednostek podległych, skargi na pracownika rozpatruje dyrektor danej jednostki. Radna Bożena Małysa zapytała ponownie, czy Pani Łozicka będzie usatysfakcjonowana, jeżeli pani Dyrektor  PCPR
w imieniu swoim i pracownika przeprosi. Pani Danuta Łozicka powiedziała, że Sąd postanowił, że dzieci mają wrócić do jej rodziny, ale ona nie wie jak będzie wyglądała dalsza współpraca pomiędzy nią a PCPR. Radna Bożena Małysa powiedziała, że osobą najbardziej kompetentną do współpracy z rodziną zastępczą jest pracownik socjalny, który się tym zajmuje. Radny Mirosław Misiak zapytał, czy pani Danuta Łozicka przyjmie przeprosiny, pani Danuta Łozicka odpowiedziała, że tak. Następnie poproszono panią Dyrektor PCPR, Radcę Prawnego PCPR oraz pracownika socjalnego PCPR. Głos zabrała radna Bożena Małysa, która powiedziała, że po rzetelnym zbadaniu wszystkich dokumentów dotyczących skargi, przesłuchaniu stron postępowania wyjaśniającego okoliczności skargi,  Komisja Rewizyjna stwierdza, iż pracownicy Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, nie spowodowali żadnych uchybień formalno-prawnych podczas przyjmowania zgłoszenia
 o ucieczce dzieci od pani Danuty Łozickiej. W związku z powyższym Komisja Rewizyjna podtrzymuje swoje stanowisko z dnia 8 stycznia 2010 r. uznając skargę pani Danuty Łozickiej za bezzasadną. Natomiast pani Danuta Łozicka mogła poczuć się urażona słowami pracownika PCPR, który powiedział, że praca w rodzinie zastępczej nie jest poświęceniem
i w związku z powyższym pani Danuta Łozicka ma zostać przez tego pracownika przeproszona. Głos zabrała Radca Prawny, która powiedziała, że nie było jej intencją obrażanie pani Danuty Łozickiej, nastąpiło nieporozumienie, absolutnie nie było zamiarem urażenie pani Łozickiej, dlatego przeprasza panią Danutę Łozicką. Głos zabrała pani Danuta Łozicka, która powiedziała, że Sąd przywrócił jej dzieci, ale ona teraz zastanawia się nad tym, czy rodzinę zastępczą dalej prowadzić, gdyż współpraca z PCPR jest bardzo trudna. Głos zabrała pani Dyrektor PCPR, która stwierdziła, że decyzja o tym czy być rodzina zastępczą dla dzieci należy wyłącznie do pani Danuty Łozickiej. Postanowienie Sądu, które ma pani Łozicka dotyczy odrzucenia wniosku o opiekę nad dziećmi złożonym przez babcię dzieci, natomiast Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Kluczborku  25 listopada 2009 r. również złożyło wniosek do Sądu o rozwiązanie rodziny zastępczej w osobie pani Danuty Łozickiej
 i co do tego wniosku nie ma jeszcze postanowienia. Radny Mirosław Misiak zapytał, czy jeżeli Sąd przyzna dzieci pani Danucie Łozickiej to PCPR będzie współpracował z panią Łozicką. Dyrektor PCPR w Kluczborku odpowiedziała, że PCPR jest po to, aby współpracować z rodziną zastępczą i służyć pomocą. Radny Mirosław Misiak zapytał, czy jeżeli chodzi o skargę pani Danuta Łozicka jest usatysfakcjonowana przeprosinami  Radcy Prawnego. Pani Danuta Łozicka odpowiedziała, że przeprosinami pani mecenas jest usatysfakcjonowana. Radny Mirosław Misiak powiedział, że Komisja Rewizyjna rozpatruje jedynie skargę na Dyrektora jednostki, natomiast nie rozpatruje relacji  i współpracy pomiędzy panią Danutą Łozicką a PCPR w Kluczborku. Radny Leszek Krzyżanowski powiedział, że jeżeli pani Danuta Łozicka jest niezadowolona ze współpracy z PCPR to może złożyć skargę na współpracę PCPR w Kluczborku z rodzinami zastępczymi.

Pani Danuta Łozicka, Dyrekcja i pracownicy PCPR opuszczają salę obrad.

Komisja Rewizyjna podtrzymuje swoje stanowisko z dnia 8 stycznia 2010 roku, uznając skargę pani Danuty Łozickiej na Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie
w Kluczborku za bezzasadną. W związku z tym zostanie przygotowany na najbliższą sesję Rady powiatu projekt uchwały w powyższej sprawie wraz ze stanowiskiem Komisji Rewizyjnej

 

Ad.3.

 

Komisja jednogłośnie przyjęła plan pracy Komisji Rewizyjnej na 2010 rok

 

Ad.4.

 

W związku z wyczerpaniem porządku posiedzenia Przewodniczący Komisji podziękował wszystkim członkom za udział i zamknął dzisiejsze posiedzenie.

Na tym protokół zakończono.

 

                                                                                                              Przewodniczący Komisji                                                                                                                                                                                                             

Paweł Prochota

Protokołowała

 

        Katarzyna Hołdys